BİR ŞENLİKTİR BEYKOZ...ÖZCAN ÜNLÜ

Beykoz Konakları Pazarlama ve Satış Müdürü Leyla Üstel Çağatay, tam 18 aydır bıkmadan usanmadan ve artık gittikçe profesyonel bir dergiye bürünmeye başlayan “Beykoz Konakları”nı çıkarmaya devam ediyor. Bütün bir yıl boyunca Beykoz ve çevresinin kültür, edebiyat ve tarih birikimini gözler önüne sunmaya çalışan derginin yeni sayısı 2000 için özel olarak Beykoz’a ayrılmış. Bu sayıda neler yok ki?...
Beykoz bir şenliktir başlığı altında Beykoz, aslında Boğaziçi’dir temasıyla, yalılar, kayıklar, Göksu Deresi, Anadoluhisarı, Anadolukavağı, Yuşa Tepesi, Polonezköy hatırlatılıyor. Paçası, kaymağı, kalkan balığı, cevizi, memba suları, dalyanları, Beykoz işi olarak anılan cam eşyaları ve her biri sanat eseri değeri taşıyan bastonlarıyla, sadece İstanbul’da değil, bütün Türkiye’de, hatta dünyada farklı bir üne sahiptir burası.
Ya Beykoz tutkunu şair Orhan Veli’ye ne demeli? O’nun bir Beykozlu olduğunu bilmeyen var mı? “Kırk beygir gücündeki yazı makinesi” Ahmet Mithat Efendi şöyle dememiş miydi: “Dünyada İstanbul’u, İstanbul’da Boğaziçi’ni, Boğaziçi’nde Beykoz’u, Beykoz’da da yalımın bulunduğu yeri başka hiçbir yere değişmem!”

KAPTAN AMCA DÜDÜK ÇAL-ALP ERTUNGA ANISI

Dışarıda Yaz mevsiminin olanca sıcaklığı hakimdi...Paşabahçe semtinin Osmanlı dönemindeki tarihi şahsiyetlerinden birisinin adını içeren Yalının  sahilinde 3 çocuk az sonra daha da yakınlarından geçecek vapuru beklemekte idi...biri 11, diğeri 9 ve sonuncusu da 8 yaşlarında idi...işte bekledikleri an gelince ellerini ağız çevresine alıp gür bir sesle haykırmaya başladılar "Kaptan amca düdük çal...kaptan amca düdük çal..." artık alışılagelimiş bir notoda söylemekte idiler o dönemin bildik cümlelerini...kısa bir zaman geçtikten sonra Kaptan köşkünden kafasını uzatıp çocuklara el sallayan yılların deneyimli kaptanı Bahri Kaptan daha sonra Beykoz yönündeki rotasına çevirdi kafasını.

SEN SEN OL ;

BABAYİĞİT BİR BEYKOZLUYDU ...KOCA İHSAN - MEHMET ALİ YEŞİLBAŞ ANISI

1. Giyimleri rahmetli Koca İhsan ismi lakabı ile den gibi babayiğit bir Beykozlu. Aslen Ordulu, ayakkabısı fabrikada özel yapılırmış. Tahmini 50 numara falan olsa gerek. Aynı eski köprünün Karaköy girişindeki uzun Ömer gibi. Boyunun uzunluğundan olsa gere Uzun Ömer kamburdu. O küçük tavanı alçak dükkana nasıl girer nasıl sığardı bilemiyorum.Bu seferki yazımda mevzuyu baştan dağıttım. Dönelim Beykoz’a. Tabii vapurla denizi yara yara nazlı nazlı giden Boğaz vapurları ile. Yan küpeştede oturursan yalıları, koruları, arkasında oturursan denizin köpüklerine, başta oturursan da gemiyle yarışan yunus balıklarını seyrederek Beykoz’a dönelim.
   

BİR ESKİ BEYKOZ SAKİNİNDEN ANI...

• 

  1959 Beykoz doğumluyum.Takriben 18 (onsekiz)yıl yaşadım burada.Çocukluk ve gençliğin bir bölümü burada geçince,inanın “hakkı verilerek yaşanan” yıllarmış deniyor.
  Günün yarıdan fazlasını denizde geçirirdik.Çayırda babalarımızın işten çıkışını ailece beklerdik.Tüm evlerin kapıları gün boyu açık dururdu.Annelerimiz neredeyse gündüz bölümünü, kapı önlerinde serili kilimler üzerinde, birbirleri ile muhabbet ederek geçirirdi.
  Yazlık sinemaları,orkinos avı için kurulan “Dalyan”ları,akşam yemeği sonrası deniz kıyılarındaki çay bahçelerinde “Körlerden oluşan”sanatçıları izlemeler,çayırda tüm vatandaşlara açık 3(üç)gün süren sünnet düğünleri(organizasyon belediyeye ait,tüm ünlü sanatçılar gelir ve en az 200-300 çocuk sünnet olurdu),fulbolda şöhretlerin maçları vb.etkinlikler.Delisi boldur.Zira son duraktı.Ömer abi,Cafer kardeşim..
  Hemen hemen çoğu ailenin maddi durumu birbirine yakın idi.Yardımlaşma olağandı.
  Deri Kundura çalışanları,Mobil Oil çalışanları,balıkçılar,askeriyede çalışanlar(genelde denizciler),sebze-meyve üreticileri,tersane çalışanları,emekliler…
  Herşey çok güzeldi…
  Anlatacak çok şey var.
  Turgut,Deniz,Sinan,Reşat,Ömer,Mecit,Kamil,Yavuz,Göktay,Saim nerelerdesiniz?Var mısınız geri dönmeye?

PAŞABAHÇE'DE BAŞLAYIP KANLICA'DA DEVAM EDEN ANILAR SİLSİLESİ-P.G.

• Bundan kırk üç yıl öncesi..yer eski İstanbul…Paşabahçe..İki,üç katlı cumbalı evlerin yan yana dayanıştığı ,karşıdan karşıya bakıştığı zamanlar..Gece,gündüz boğazın eşsiz güzelliğini seyreden,soluyan ruh sahibi güzel evler ve içinde yaşayan o güzel,asil insanlar…Rodoşose kaplı,Arnavut kaldırımlı hafif bir yokuşun sağındaydı bahçeli,ahşap evimiz…Asmamız,dut ağaçlarımız,yaramazlıktan bilmem kaç kere düştüğüm kızılcık ağacımız..Kocaman anahtarlı kapısından içeri girince büyük bir taşlık karşılardı bizi.Yazın sıcağından kendimizi içeri attığımız zaman kendiliğinden serin,loş,güneş hüzmeleriyle bizi karşılayan o ev benim cennetimdi..Çocukluğumu çok özlüyorum bazen..O evde geçen,yazlar,kışlar,baharlar bambaşkaydı.Çok güzeldi.
  
  Ne şanslıymışım ki o tarihlerin,o anlamlı zamanlarında geçmiş çocukluğum..Taş aynalar,konsollar,gül ağacında aslan ayaklı masalar,möbleler,fernozlar,pirinç karyolalar,kadife kaplı berjerler,üzerinde kahve pişen mangallar,çini sobalar,tel dolaplar ve onlara nisbet yaparcasına artık biz varız diyen Amerikan koca saplı buzdolabı,merdaneli çamaşır makinesi.
  

BİR KANLICA ANISI-SÜHEYL AÇIKEL

• 

  
  

  Merhaba,
  1957 yılında Ablam Kanlıca’da Saatçi Tevfik Beyin ortanca oğlu Turhan Dirin’le evlenip, ilk fotoğrafta görülen İsmail Ağa ( o zamanki adıyla Yoğurtçu Şevket (Sipahioğlu)) ile ilerisindeki Yoğurtçu Sabri arasındaki yalıya gelin gidince benim de Kanlıca serüvenim başlamış oldu.
  Yaz aylarında İskele Meydanı ve bitişiği Şevketin Yoğurtçu dükkanı tüm canlılığın merkeziydi. Akşam üzeri orada buluşulur, sohbet edilir, yoğurt yenir,kahve içilirdi. Yoğurt Kanlıca sırtlarındaki mandıralarda yapılırdı. Tadının o kırlardaki otlarla beslenmiş ineklerin sütünden geldiğine inanılırdı,hakikaten de çarşı yoğurdundan çok farklı olurdu.
  
  Yaz aylarının en büyük eğlencesi, gündüz genellikle Körfez’de sandaldan girilen deniz, her iki akşamda bir değişen, geçmiş vizyonun Batı filmlerinin gösterildiği bahçe sinemasıydı.Benim en büyük eğlencelerimden biri de gelen geçen transit gemilerin dalgalarının yoğurtçuda yarattığı paniği seyretmekti.Tecrübeliler oturdukları yerde ayaklarını kaldırarak vartayı atlatırlardı, ama acemiler panikleyip ayağa kalkınca akşam ıslak ayakkabı ve çoraplarla eve dönerlerdi.
  

1972-YALIKÖY SEMTİ-DENİZDEN ÇEKİM-KOHEİ KİHARA

ER-HA/BEYKOZ-BEYKOZDAN İZLER

ALINTI : KOHEİ KİHİRA

1972 YILI BEYKOZ MERKEZ VE DAMALI TAKSİLER ! -KOHEİ KİHARA ÇALIŞMASI

ER-HA / BEYKOZ-BEYKOZDAN İZLER

ALINTI : KOHEİ KİHARA

BEYKOZ MERKEZ PARKI / 1972-73 / MR.KOHEİ KİHARA ÇALIŞMASI

BEYKOZ PARKININ ESKİ BİR GÖRÜNTÜSÜ..1972-73 ARASI...RAHMETLİ DEDEM BİR ARA BU PARKIN TEMZLİK SORUMLUSU İMİŞ...HACI ALİBEY SOKAKTA OTURURDU...ŞİMDİ ŞOFÖRLERİ DERNEĞİNİN OLDUĞU BİNA ONUNDU...3 KATLI AHŞAP BİNADA AZ KOŞTURMADIK...SONRASINDA 1970'Lİ YILLARDA BU PARKIN ÖNÜNDEN KALKAN İETT OTOBÜSLERİNE Kİ ARKADAN BİNİLİR ÖNDEN İNİLİRDİ GİRİŞTE BİLET KESERLERDİ..ÇOK İLGİNÇ OTOBÜSLERDİ ŞİMDİLERDE SANAL ORTAMDA İNCELENEBİLİYOR.

ALP ERTUNGA/ BEYKOZDAN İZLER SAYFA YÖNETMENİ

1970'LERİN POSTACILARI-KOHEİ KİHARA ÇALIŞMASI

"BAK POSTACI GELİYOR...SELAM VERİYOR...HERKES ONA BAKIYOR..." ESKİDEN NE DE ÇOK SÖYLENEN BİR PARÇA

İDİ...SOKAKTAN NE ZAMN BİR POSTACI GEÇSE ABARTISIZ HERKEZİN AKLINDNA BU ŞARKIYI MIRILDANMAK GEÇERDİ...İŞTE BİZE 1970'LERİN BAŞINDAKİ BEYKOZ'U HATIRLATAN, ÇEKTİĞİ FOTOĞRAFLAR İLE ÖLÜMSÜZLEŞTİREN JAPON EĞİTİMCİ KOHEİ KİHARA'NIN MÜKEMMEL BİR AKTARIMI DAHA...SİMAEN TANIDIKLARIM VAR...O YILLARDA POSTACILAR AİLEMİZDEN BİR GİBİ İDİ..HER SEMT POSTACISINI TANIRDI...HELE Kİ ASKER MEKTUPALARI, O DÖNEMDE ALMANYA'YA ÇALIŞMAYA GİDENLERDEN GELECEK GURBET KOKAN, SILA HASRETİ KOKAN MEKTUPLARIN ANLAMI BÜYÜKTÜ...TELEFONLAR HER EVDE NE GEZER, SAAT VERİLİP POSTANEDEN AÇILIRDI TELEFONLAR...ÖRNEĞİN ASKERDEKİ OĞLU MEKTUBUNDA YAZARDI" ANNE 5 KASIM 1972 ÇARŞAMBA GÜNÜ ÇARŞI İZNİNE ÇIKACAĞIM. O GÜN TELEFONUMU BEKLE!" ŞİMDİKİ NESİL İÇİN DE DE ÇOK TUHAF KAÇAN BİR MESAJ DEĞİL Mİ!

YAŞAYANLARSA SAĞLIKLI BİR ÖMÜR , VEFAT EDENLERE İSE YÜCE ALLAH'TAN RAHMET DİLEKLERİMİZLE...

ALP ERTUNGA-BEYKOZDAN İZLER SAYFA YÖNETMENİ

PAŞABAHÇE'NİN ARNAVUT KALDIRIMLI YOLLARI-KOHEİ KİHARA ÇALIŞMASI

PAŞABAHÇE SEMTİ 1970'Lİ YILLARDA HAREKETLİ BİR SEMTİ...YUKARIDA BULUNAN FOTOĞRAFTA ARNAVUT KALDIRIMLI YOLU GÖRMEKTESİNİZ...BUGÜNKÜ PAŞABAHÇE/BEYKOZ DEVLET HASTANESİ KARŞISI...SOL TARAFTAKİ GİRİŞ YAZLIK SİNEMAYA AÇILAN YALI KAPISI...BURADA 1970'Lİ YILLARDA NE DE ÇOK FİLMLER OYNARIDI...HELE FİLM ÖNCESİNDE ÇALAN DÖNEMİN ÜNLÜ PARÇLARI....EN ÇOK DA "YOLA ÇIKMIŞ ARIYORUM...KAYBETTİM BEN AŞKIMI-KAMURAN AKKOR" PARÇASI KALMIŞ AKLIMDA...BİZİ O GÜNLERE GÖTÜREN Kİ O ZAMAN BEN EN AZINDNA RESMİN ÇEKİLDİĞİNDE 4-5 YAŞLARINDA İDİM, MR.KİHARA'YA TEŞEKKÜRLERİMİZ İLETMEK İSTERİM.

ALP ERTUNGA-BEYKOZDAN İZLER SAYFA YÖNETMENİ

JAPON KIZ ÖĞRENCİLERDEN AKBANK-PAŞABAHÇE ŞUBESİNDE RESİM SERGİSİ-1972

HEY GİDİ GÜNLER HEY DENECEK BİR ÇALIŞMA DAHA..DEĞERLİ JAPON EĞİTİMCİ KOHEİ KİHARA ÇALIŞMASINDAN BİR HABER...JAPONYA'NIN SEİBİ KIZ LİSESİ ÖĞRENCİLERİNİN RESİM SERGİSİ AKBANK PAŞABAHÇE ŞUBESİNDE AÇILMIŞ...BANKADA AYNI ANDA MÜŞTERİLER DE İŞLEMLERİNİ YAPTIRMAKTA...PAŞABAHÇE FERİT İNAL LİSESİ ÖĞRENCİLERİ DE BİR ÖNCEKİ SENE JAPONYA'DAKİ OKULDA SERİLETMİŞLER RESİMLERİNİ...

ER-HA/BEYKOZ-BEYKOZDAN İZLER

ALINTI : KOHEİ KİHARA ARŞİVİ

EKMEKÇİ SÜLEYMAN GÜMÜŞSUYU'NDA DAĞITIMDAN GELİYOR-1973

BEYKOZ İLE İLGİLİ ÇOK ZENGİN İÇERİKLİ  BİR ÇALIŞMA YAPAN DEĞERLİ JAPON HOCAMIZ KOHEİ  KİHARA'NIN ÇALIŞMASINDNA BİR KARE..BU KAREYE GÜZEL BİR EKLEME METİNİ DE YAVUZ KOCABALKAN'DAN GELDİ " PAŞABAHÇE EKMEK FIRININDAN SÜLEYMAN AMCA...O ZAMANLAR GÜMÜŞSUYU'NDA FIRIN YOKTU. GÜNDE 3 KERE O ÇİNKO KUPA ARABASIYLA, EKMEK GETİRİRDİ BAKKALLARA.."

ER-HA / BEYKOZ-BEYKOZDAN İZLER

ALINTI : KOHEİ KİHARA

80'Lİ YILLARDAN BİR BEYKOZ KARTPOSTALI

BİR ZAMANLAR HAYATIMIZDA KARTPOSTALLAR VARDI...HELE Kİ VATANİ GÖREVE GİDENLERİN BEYKOZ'DA KALAN YAKIN VE ARKADAŞLARI İÇİN VAZGEÇİLMEZ BİR TERCİHTİ BEYKOZ KARTPOSTALLARI...1980'Lİ YILLARDA KIRTASİYECİLERDE, BEYKOZ MERKEZDEKİ BÜFELERİN ÖNÜNDE ÖZEL SERGİDE SATILIRDI...İŞTE O YILLARDA EN FAZLA RAĞBET GÖREN BEYKOZ KARTPOSTALLARINDAN BİRİSİ...

ER-HA/ BEYKOZ-BEYKOZDAN İZLER